Beton natryskowy stosuje się dziś głównie do wzmacniania podłoża i skał, do naprawy i wzmacniania elementów betonowych, wykonywania tymczasowych obudów na dużych budowach i przy budowie tuneli (metoda betonowania natryskowego) oraz do tworzenia naturalnych powierzchni w obiektach rekreacyjnych i sportowych.
Technologia torkretowania (natryskiwania zaprawy betonowej)
Ze względu na specyfikę procesu i wymagany sprzęt, torkretowanie jest zazwyczaj wykonywane przez specjalistyczne firmy. Metoda torkretowania ma tę zaletę, że nie wymaga deskowania lub tylko jednostronnego deskowania, nie jest konieczne zagęszczanie po nałożeniu betonu i z reguły osiąga się bardzo dobrą przyczepność. Możliwe jest również betonowanie nad głową. Powierzchnie do aplikacji mogą wymagać wstępnej obróbki. Podczas procesu torkretowania część natryskiwanego materiału odbija się. Ponieważ początkowo szczególnie grube części kruszywa odbijają się od stałego podłoża, pozostaje warstwa betonu z większą ilością drobnych cząstek i cementu. Drobne frakcje pierwszej warstwy pod wpływem energii uderzenia wplątują się w podłoże, dzięki czemu powstaje nośny mostek sczepny dla kolejnych nakładanych warstw. Przy starannym prowadzeniu dyszy, metoda aplikacji pozwala na bardzo dobre zagęszczenie betonu. W dużej mierze pozbawiony pustek beton jest gęsty, nośny i chroni zawartą w nim stal zbrojeniową przed korozją.
Właściwości te zostały wykorzystane już w latach 20-tych XX wieku do konstruowania cienkich i długich konstrukcji powłokowych, np. według metody Zeiss-Dywidag. Torkretowanie jest bardzo przydatne w górnictwie skalnym. Rozwój ścieżek upadku do podziemia jest krytyczny dla ruchu ciężkich maszyn, górników i materiałów. Torkret pomaga uczynić te ścieżki bezpiecznymi od jakiegokolwiek upadku na ziemię.